Diner met Peter De Roover
Op woensdagavond 11 decemer 2024 mocht denktank Libera! in de torenzaal van het Antwerpse restaurant RAS/Zuiderterras niemand minder dan Peter De Roover ontvangen.
De oud-voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) is ondertussen opgeklommen tot voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Het werd een gezellige en interessante avond met de eerste burger van ons land.
De Kamervoorzitter had zijn lezing de provocatieve titel "Het liberalisme als nuttige idioot voor het socialisme" gegeven. Dat alles staat of valt met hoe men bepaalde termen of ideologieën definieert, bleek ook uit het betoog van Peter De Roover. Klassiek-liberalen hebben immers veel meer gemeen met conservatieven dan met socialisten. Ook dat moest de gastspreker toegeven.
Toch viel de argumentatie van de Kamervoorzitter zeker ook niet in dovemansoren. Van oudsher bestond er tussen de private sfeer en de overheidssfeer nog een derde sfeer, die van de "civil society", bij ons in het Westen historisch van christelijk religieuze aard. Die derde sfeer is door de verstaatsing van de maatschappij helemaal verdwenen, en daar zijn "de liberalen" volgens De Roover mee verantwoordelijk voor.
Door te strijden voor het individu en tegen de sociale normen en (kerkelijke) instellingen, heeft men meer en meer bevoegdheden overgedragen aan de staat, en door de atomisering van het individu heeft men de burgers weerloos gemaakt tegenover de almacht van de overheid. De Kamervoorzitter putte hiervoor uit de geschriften van Alexis de Toqueville die deze evolutie twee eeuwen geleden ook al voorspelde.
De vaststellingen en analyses van Peter De Roover konden zeker op begrip rekenen, alleen was zijn beeld van "het liberalisme" niet het in de realiteit gewortelde liberalisme dat door de aanwezigen beleden wordt.
In de Q&A nadien kwamen nog een velerlei aan andere thema's aan bod: van de lopende regeringsonderhandeling en de verschillen in stijl en ideologie tussen de Vlaamse en Waalse politieke partijen, over de verstaatsing en regelneverij op Vlaams niveau, tot de fiscale hervormingen en de verdediging van een conservatief paternalisme (dat in tegenstelling tot een socialistisch paternalisme niet per definitie tijdelijk is, want niet zozeer te maken heeft met oplosbare materiële ongelijkheid maar voortvloeit uit de menselijke natuur zelf).